UN1046 αέρια υψηλής αγνότητας ηλίου δηλητηριάζει με αέρια τις ελεγχόμενες ατμόσφαιρες

UN1046 αέρια υψηλής αγνότητας ηλίου δηλητηριάζει με αέρια τις ελεγχόμενες ατμόσφαιρες

Περιγραφή:

Το ήλιο είναι ένα χημικό στοιχείο με το σύμβολο αυτός και ατομικός αριθμός 2. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη συγκόλληση βολφραμίου αερίου arac.

Το ήλιο είναι το δεύτερο λιγότερο αντιδραστικό ευγενές αέριο μετά από το νέο, και έτσι το δεύτερο λιγότερος αντιδραστικός όλων των στοιχείων. Είναι αδρανές και monatomic σε όλους τους τυποποιημένους όρους. Λόγω της χαμηλής μοριακής μάζας του ηλίου σχετικά, η θερμική αγωγιμότητα, η συγκεκριμένη θερμότητα, και ο ήχος της speedin η φάση αερίου είναι όλες μεγαλύτεροι από οποιοδήποτε άλλοδήποτε αέριο εκτός από το υδρογόνο. Για αυτούς τους λόγους και μικρό μέγεθος των monatomic μορίων ηλίου, heliumdiffuses μέσω των στερεών σε ένα ποσοστό τρεις φορές αυτήν του αέρα και γύρω από 65% αυτό του υδρογόνου.

Το ήλιο είναι το λιγότερο υδροδιαλυτό monatomic αέριο, και ένας από λιγότερο τον υδροδιαλυτό οποιουδήποτε αερίου, και ο δείκτης του ηλίου της διάθλασης είναι πιό στενός στην ενότητα από αυτός οποιουδήποτε άλλουδήποτε αερίου. Το ήλιο έχει έναν αρνητικό συντελεστή τζάουλ-Thomson στις κανονικές περιβαλλοντικές θερμοκρασίες, σημαίνοντας θερμαίνει επιτρέπεται επάνω όταν για να επεκταθεί ελεύθερα. Μόνο κάτω από την αντιστροφή τζάουλ-Thomson της η θερμοκρασία αυτό δροσερό επάνω στην ελεύθερη επέκταση. Μιά φορά προκαταρκτικό κάτω από αυτήν την θερμοκρασία, το ήλιο μπορεί να υγροποιηθεί μέσω της ψύξης επέκτασης.

Το περισσότερο εξωγήινο ήλιο βρίσκεται σε ένα κράτος πλάσματος, με τις ιδιότητες αρκετά διαφορετικές από εκείνους του ατομικού ηλίου. Σε ένα πλάσμα, τα ηλεκτρόνια του ηλίου δεν είναι συνδεδεμένα στον πυρήνα του, με συνέπεια την πολύ υψηλή ηλεκτρική αγωγιμότητα, ακόμα και όταν ιονίζεται μερικώς το αέριο μόνο. Τα χρεωμένα μόρια επηρεάζονται ιδιαίτερα από τα μαγνητικά και ηλεκτρικά πεδία. Παραδείγματος χάριν, στον ηλιακό αέρα μαζί με το ιονισμένο υδρογόνο, τα μόρια αλληλεπιδρούν με τη γήινη μαγνητόσφαιρα, που δίνει αφορμή για τα ρεύματα Birkeland και την αυγή.

Το περισσότερο επίγειο παρόν ηλίου σήμερα δημιουργείται από τη φυσική ραδιενεργό αποσύνθεση των βαριών ραδιενεργών στοιχείων, όπως τα άλφα μόρια που εκπέμπονται από τέτοιες αποσυνθέσεις αποτελούνται από ήλιο-4 πυρήνες. Αυτό το radiogenichelium παγιδεύεται με το φυσικό αέριο στις συγκεντρώσεις μέχρι 7% από τον όγκο, από τον οποίο εξάγεται εμπορικά με μια χαμηλής θερμοκρασίας διαδικασία χωρισμού αποκαλούμενη κλασματική απόσταξη. Προηγουμένως, το επίγειο ήλιο ήταν πιθανά ένας μη ανανεώσιμος πόρος επειδή μόλις απελευθερωθεί στην ατμόσφαιρα, δραπετεύει εύκολα στο διάστημα. Εντούτοις, οι πρόσφατες μελέτες προτείνουν ότι το ήλιο παράγεται βαθιά στη γη από τη ραδιενεργό αποσύνθεση, και ότι οι μεγάλες αναξιοποίητες επιφυλάξεις μπορούν να υπάρξουν κάτω από τα δύσκολα βουνά inNorth Αμερική και στο φυσικό απόθεμα φυσικού αερίου.

Προδιαγραφές:

1. Σωματικές ιδιότητες

2. Χαρακτηριστικά τεχνικά στοιχεία (COA)

3. Συσκευασία

Εφαρμογές: