UN1046 αέριο CAS 7440-59-7, μη εύφλεκτο συμπιεσμένο αέριο ηλίου υψηλής αγνότητας

UN1046 αέριο CAS 7440-59-7, μη εύφλεκτο συμπιεσμένο αέριο ηλίου υψηλής αγνότητας

Περιγραφή:

Το ήλιο είναι ένα χημικό στοιχείο με το σύμβολο αυτός και ατομικός αριθμός 2.

Υπάρχουν εννέα γνωστά ισότοπα του ηλίου, αλλά μόνο ήλιο-3 και ήλιο-4 είναι σταθερά. Στη γήινη ατμόσφαιρα, ένα άτομο είναι 3He για κάθε εκατομμύριο που είναι 4He. Αντίθετα από τα περισσότερα στοιχεία, η ισοτοπική αφθονία του ηλίου ποικίλλει πολύ από την προέλευση, λόγω των διαφορετικών διαδικασιών σχηματισμού. Το πιό κοινό ισότοπο, ήλιο-4, παράγεται στη γη από την άλφα αποσύνθεση των βαρύτερων ραδιενεργών στοιχείων τα άλφα μόρια που προκύπτουν ιονίζονται πλήρως ήλιο-4 πυρήνες. Ήλιο-4 είναι ένας κατ'ασυνήθιστο τρόπο σταθερός πυρήνας επειδή nucleons του τακτοποιούνται στα πλήρη κοχύλια. Διαμορφώθηκε επίσης σε τεράστιες ποσότητες κατά τη διάρκεια του nucleosynthesis του Μπιγκ Μπανγκ.

Ήλιο-3 είναι παρόντα στη γη μόνο στα ποσά ιχνών περισσότερος από το γήινο σχηματισμό, αν και μερικές πτώσεις στη γη που παγιδεύεται στην κοσμική σκόνη. Τα ποσά ιχνών παράγονται επίσης από τη βήτα αποσύνθεση του τριτίου. Οι βράχοι από τη γήινη κρούστα έχουν τις αναλογίες ισοτόπων που ποικίλλουν κατά τόσο όσο και έναν παράγοντα δέκα, και αυτές οι αναλογίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να ερευνήσουν την προέλευση των βράχων και τη σύνθεση του γήινου μανδύα.

3He είναι αφθονότερο στα αστέρια ως προϊόν της πυρηνικής σύντηξης. Κατά συνέπεια στο interstellar μέσο, το ποσοστό 3He σε 4He είναι περίπου 100 φορές υψηλότερο απ'ό, τι στη γη. Το υλικό Extraplanetary, όπως σεληνιακό και αστεροειδές regolith, έχει τα ποσά ιχνών ήλιο-3 από το βομβαρδισμό από τους ηλιακούς ανέμους. Η επιφάνεια του φεγγαριού περιέχει ήλιο-3 στις συγκεντρώσεις σε παραγγελία του ppb 10, πολύ υψηλότερη από το ppt περίπου 5 που βρίσκεται στη γήινη ατμόσφαιρα. Διάφοροι άνθρωποι, αρχίζοντας από το Gerald Kulcinski το 1986, έχουν προτείνει να εξερευνήσουν το φεγγάρι, σεληνιακό regolith ορυχείων, και να χρησιμοποιήσουν τα ήλιο-3 για την τήξη.

Το υγρό ήλιο-4 μπορεί να δροσιστεί σε περίπου 1 Kelvin χρησιμοποιώντας την εξατμιστική ψύξη σε ένα δοχείο 1-Κ. Η παρόμοια ψύξη ήλιο-3, που έχει ένα χαμηλότερο σημείο βρασμού, μπορεί να επιτύχει περίπου 0,2 Kelvin σε ένα ψυγείο ήλιο-3. Ίσα μίγματα του υγρών 3He και του 4He κάτω από 0,8 Κ χωριστό σε δύο immiscible φάσεις λόγω της ανομοιότητάς τους (ακολουθούν τις διαφορετικές κβαντικές στατιστικές: ήλιο-4 τα άτομα είναι μποζόνια ενώ ήλιο-3 άτομα είναι fermions). [13] ψυγεία διαλύσεων χρησιμοποιούν αυτό το immiscibility για να επιτύχουν τις θερμοκρασίες μερικών millikelvins.

Είναι δυνατό να παραχθούν τα εξωτικά ισότοπα ηλίου, τα οποία αποσυντίθενται γρήγορα σε άλλες ουσίες. Το κοντός-βιωμένο βαρύ ισότοπο ηλίου είναι ήλιο-5 με μια ημιζωή των αποσυνθέσεων 7.6×10−22 s. ήλιο-6 με την εκπομπή ενός βήτα μορίου και έχει μια ημιζωή 0,8 του δεύτερου. Ήλιο-7 επίσης εκπέμπει ένα βήτα μόριο καθώς επίσης και μια ακτίνα γάμμα. Ήλιο-7 και ήλιο-8 δημιουργούνται σε ορισμένες πυρηνικές αντιδράσεις. Ήλιο-6 και ήλιο-8 είναι γνωστά για να εκθέτουν έναν πυρηνικό φωτοστέφανο.

Προδιαγραφές:

1. Σωματικές ιδιότητες

2. Χαρακτηριστικά τεχνικά στοιχεία (COA)

3. Συσκευασία

Εφαρμογές: